U suret velikom jubileju: 215 GODINA POSTOJANJA CRKVE SVETA ANA (1806-2021) U BELOJ CRKVI
Tekuće, 2021. godine, belocrkvanska rimokatolička crkva Sveta Ana proslavlja jedan redak jubilej u vojvođanskim okvirima: 215 godina aktivnog postojanja i delovanja na razvoju i održavanju verskog i duhovnog života među katoličkim stanovništvom grada Bele Crkve.
Crkva Sveta Ana je zakoračila u svoj treći verski i religijski vek u Beloj Crkvi. Njen značaj, njena bogata istorijska, društvena, kulturna, obrazovna i verska tradicija, zaslužuju da se sačuva od zaborava. Istorijski osvrt pređenog puta koji objavljujemo tim povodom, naš je mali doprinos ovom velikom jubileju.
Rimokatolička crkva Sveta Ana je najveći crkveni objekt u istoriji belocrkvanske sakralne arhitekture uopšte, kako po svojoj spoljnoj građevinskoj kompoziciji, tako i po unutrašnjim arhitektonskim dekorativnim oblicima masivnih dimenzija. Crkva je građena u razdoblju od 1802. do 1806. godine u stilu kasne barokne gotike i klasicizma. Gradnja crkve je završena u kasnu jesen 1806. godine, kada je 9. novembra 1806. godine Presveti oltarski sakrament prenet iz stare katoličke crkve u ovu novu crkvu. Tog datuma crkva je osvećena i održana prva Sveta misa i propoved.
Tokom svoje bogate istorije, crkva Sveta Ana je bila centralno kultno mesto okupljanja rimokatoličkog stanovništva u Beloj Crkvi. Rimokatolička vera i nemački maternji jezik predstavljali su osnovu na kojoj se odvijao duhovni razvoj doseljenog nemačkog stanovništva, a kojim su upravljali župnici i katolički učitelji. Crkva Sveta Ana se nalazila u sastavu Belocrkvanskog dekanata u Čanadskoj biskupiji od 1787. do 1924. godine, kada joj je 1924. godine ukinut taj status, da bi otada bila svedena na rang obične katoličke parohije.
Na čelu duhovnog života Belocrkvanskog dekanata, kasnije Belocrkvanske rimokatoličke župe i Rimokatoličke crkve Sveta Ana, tokom proteklih 215 godina postojanja nalazili su se brojni župnici i dekani, od kojih su mnogi imali doktorske titule, univerzitetsko obrazovanje, bavili se književnošću i istorijom. Treba takođe istaći da je Rimokatolička crkva Sveta Ana bila i rasadnik muzičkog, orkestarskog i horskog života u Beloj Crkvi tokom XVIII, XIX i prvoj polovini XX veka, u kojoj su delovali mnogi poznati orguljaši, kompozitori i školovani muzičari.
Danas, rimokatoličku crkvu Sveta Ana u Beloj Crkvi prati sudbina sredine kojoj pripada i, suočava se, kao i druge katoličke parohije na administrativnoj teritoriji Zrenjaninske biskupije i u okruženju, sa problemom o sve manjem broju vernika.
Opstanak katoličke vere i religije je socijalno-ekonomske prirode i u zavisnosti od trenutnih društvenih zbivanja. Prohujalih 215 godina aktivnog postojanja crkve Sveta Ana ostaju kao podsetnik i poruka budućim naraštajima vernika, da pažljivo neguju tradiciju i veru kojoj pripadaju, da hrabro idu u korak s novim vremenom i da tako nastave da ispisuju nove stranice duhovnog i religijskog života u Beloj Crkvi. Osnov je traženje puta i smernica za budućnost, revitalizacija i unapređenje crkvenog i verskog života, potvrđivanje sopstvenog identiteta, kako bi versko delovanje i religija među katoličkim stanovništvom u Beloj Crkvi bila savremenija i efikasnija.
